BİTEN SEVGİ

Sevgi anlatırken bile güzeldir
Bazı anlar var ki; çok özeldir
Kırıntı kaldıysa içinde
Heyecanı hala seni titretir

Duymuyorsan artık sevgiyi tadında
Aşk da denmez, onun adına
Gerçekle başbaşa kalırsın
Kader de var, dersin doğada

Yaşanacaksa önüne geçilmez
Ama sevgiden asla vazgeçilmez
Kadın yüreği bu
Bileceksin ki; ezilmez

Üzersen ne gülüşü kalır, ne gizemi
Gücü kalbinde gizli
Her sabrın bir sonu var
Sineye çekeceksin, terk edilmeyi...

KEPime çiçek ektim.

Bugün yeğenim Burcu'nun kep atma töreni vardı, üniversitesinde.

Başarmanın ilk gururu, iş dünyasında gerekli olan etiketin hakedilmesi, giydiğin cüppenin sana verdiği özgüven duygusu, kepi fırlatmanın duygusal eğlencesi...

Düşüncesi bile duygulandırırdı beni. Bitirme derecesi hiç önemli değil; o kepi takmayı haketmiş olmak yeterli, Diploma alabileceğini bilmek yeterli. Etiket diyorum diplomaya; çünkü bu gerekli maalesef ilerlemek, yükselmek için..
Fakat öğrendim ki, derecesi de çok iyiymiş yeğenimin ve arkadaşlarının. Üzüm üzüme baka baka mı oluyor bu başarı, yoksa başarılı üzümlerle mi olmak istiyorsun bilmiyorum ama hem kendisinin hem de arkadaşlarının başarmış olduğunu görmek bizi çok daha mutlu etti.

Yeğenimi, bu hayatının çok özel adımında gösterdiği performansdan dolayı tebrik ediyorum.

Ona ve arkadaşlarına dileğim;
genç beyinlerini, severek seçtikleri iş alanlarında aktif olarak kullanabilmek, kendilerini geliştirebilecek yerlerde doyuma ulaşarak ve haz duyarak ilerlemeleridir.

Bizi onurlandıran tüm gençlere
Sevgi ile...