EN KARLI ALIŞVERİŞ ; TEBESSÜM

Duygusal biriyim belki ama dilencilere para verecek kadar değil !

Yol kenarlarında mendil satanları atlamam ama …Mutlaka alırım.  Bir şey satıyor hiç olmazsa; para kazanmak için diye…

Üç gün önce yol kenarında gördüm o mendil satan 9-10 yaşlarındaki erkek çocuğunu…Saçları yeni traş edilmiş; son moda, arkası kazınmış modelde. Üstü başı, eli yüzü düzgün. Bunu meslek edinmiş ailelere benzemiyor; daha çok geçici harçlık çıkarıyor gibi. Öyle sevimli yüzü var ki; yakışıklı bile denebilir. (Çocukluktan çıkıp , Genç olma yoluna az kalmış olduğunu düşünürsek) J              Kırmızı ışıkta durunca, mendili uzattı , hiçbir şey demeden.              (dilenciler gibi , -bir yardım abla- veya – Allah rızası için alın- vs. dese itici gelirdi belki bana). Yüzü çok sevimliydi, belki de oğluma olan düşkünlüğümden mi, sevimli geldi bu erkek çocuğu bana ?

Arabamda bozuk para kutusuna daldırdım elimi; avucuma sığdığı kadar para alıp uzattım. Sessizce alışverişi bitirdik. Masum bakışlarla ve amacına uygun olarak.

Ertesi günü, aynı saatte , aynı trafik ışıklarında yine duruyordu. Bu defa para dışında onu mutlu edecek bir şey vermek istedim. Çocuktu nihayetinde ve çocuk sevindirmek en sevap kazanılan, insana en mutluluk verici şeydi benim inancıma göre… 2 gün önce seyahatten dönerken hava alanında aldığım kapalı çikolatayı buldum çantamda. Kendi kağıdına sarılı, jelatinli idi yani. Bu yüzden alır diye düşündüm.

Yine mendili uzattı, hiçbir şey demeden, yine daldırdım bozuk para kutusuna elimi, bir miktar çıkardım verdim. Hemen arkasından, 'buyur' diyerek çikolatayı da uzattım. Şaşırdı ama aldı. Geriye doğru yürürken açmaya başladı. Dikiz aynasından, güneş gözlüğümün arkasından baktım; avucunun içinde gizleye gizleye ısırdı.. Belki de benden çekindi; ‘hemen de açıp yedi’ diye düşüneceğimden korktu.

3.günü aynı saatte , aynı trafik ışıklarında yine duruyordu. Bu defa yanımda ona verebileceğim çikolata vs. yoktu ama cama yanaştı, mendili uzatırken öyle güzel tebessüm yapıyordu ki; sadece bozuk paraları verdim. Ama o gülümsemeye devam ediyordu; tebessümü bana bedavaya vermişti...

Makineye bağlanmış gibi her gün aynı şekilde, mendil-para,        para-mendil alışverişinin dışında, bir çikolata,  çocuklar için dayanılmaz olan bir ikram hoşuna gitmişti. Onun kazandığı çikolata hazzının boyutunu bilemem ama benim aldığım bu tebessüm, iş yorgunluğumu atmış , gecemi güzel bitirmeme neden olmuştu. Benim için en karlı alışverişim olmuştu bu tebessüm…

Tekrar göremedim mendil satan çocuğu. Ama her gün arabamda ona ya da başka mendil satan çocuklara verebileceğim küçük , şaşırtıcı hediyeler bulunduruyorum. Bir gün daha bir çocuğu mutlu etmenin karşılığı olarak alacağım tebessümleri düşünerek…          

 (06/06/2023 Kozyatağı-Kadıköy)