19 Kasım 2008 Çarşamba

100-300-500 bütün puanlar Mert'e....

Oğlum bugün gururlandırdı bizi. Annem ağlamaktan konuşamıyor.
Ara karne vereceklermiş diye toplantıya çağırdılar okuldan.
Ben, asıl karnede gitmek istediğim için, bugünküne anneannesi gitti.
Öğretmen, konuşmaya, okumayı söken 4 çocuğumuzun isimleri diyerek başlamış ve tüm velilerden alkış istemiş. Velileri tanımak istediğinde de; annem sadece parmak kaldırıp,
‘anneannesiyim ‘ diyebilmiş. Çünkü ağlamaktan konuşamamış.
Ben de gözlerim dolu anneme çok güldüm.
Fena mı işte, dedim, her gözyaşımız böyle sevinçten, gururdan olsa...
Gerçi ben de anneme çekmişim, düğüne-cenazeye ağlayacak adam lazımsa bizi çağırsınlar.
Hele anne olduktan sonra daha bir sulu gözlü oluyor insan.
Ben ilkokuldayken hatırlıyorum; Ablamla 23 Nisan’larda şiir okurduk, annem izlerken ağlardı.
Hoş şeyler tabi bunlar. Gururlanmanın sevinç gözyaşı...
Umarım, her gözyaşımızın sebebi sevinç olur bundan böyle, bizim ve herkesin....

Hiç yorum yok: