ALBÜMLERDE ÖLMEK

17 yıl önce görüşmüştük en son, bu yıldan önce
Lise yıllarındaydık, daha kopmamış, cahiliz, safız, tecrübesiz
hayat karşısında. Kavak yelleri başımızda.
Yıllar sonra geldik biraraya, herbirimiz gün görmüş birer kadın olarak.
Güldük, eğlendik, sanki bıraktığımız yerdeydik
17 yılın satır aralarında kilo alınıp verilmiş,
saçlar farklı renklere boyanmış, boyları hep değişmiş.
Bir iki çizgi belki göz kenarlarında,
bir iki beyaz tel saçlarda gizlenmiş.
Ama muhabbet kaldığı yerden devam ederek....
Eski albümleri açtık, çocuk hallerimize güldük
İsmini hatırlayamadığımız arkadaşları bilenlere alkış tuttuk.
Kıyafetleri beğenmedik resimlerde,
'güzelmişiz' dedik geçen senelerde.
Anlatılacak ne çok şey vardı,
Biraz daha otursak gün ağıracaktı...
Herkesi uğurlayınca, tekrar görüşmek üzere,
ertesi gün yalnız kaldım evin içinde.
Tekrar bakayım dedim albümlere uzun uzun
içimde sanki bir hüzün.
Gözlerim doldu, yüzümde tebessüm
Gözyaşı bilemedi ağlasın mı, yoksa gülsün
Güzel günler anılıyor;ağlayarak, geçtiğine yanar hüzün
'Ama mutlu olmuştum' der, sevinç gözyaşı ile gözün.
Cennetten el sallayanlar albümün içinde,
Belki de bu gözyaşı onların özlemine.
Hayatın her kademe geçişi, albüm sayfalarında
Bu üzüntüm; geri gelmeyecek olan yıllara
O kadar çok resim, anı vardı ki;
Sanki şu an hayatım bitmişti.
Ölmüşüm de, kendimi anıyor gibiydim
Kendimi albüm içinde bir an bitirdim.
'Bu da bir şans' dedim, kendi kendime
Farkettin güzel hayatı, uyan yeni güne.
Toprağı bol olsun gençlik yıllarımın
Gözünüz aydın, iyi ki doğdunuz, yeni resimler, yeni anılarım...