15 Temmuz 2008 Salı

Biricik Oğlum'a...

Bilmez hiçbir çocuk kendi büyüsünü
O’nu sevmenin büyüklüğünü.
Benim yerimde değildi ki;
Canımdaki göbek bağı nasıl bir şeydi.
İçimdeydi, her yarım O’nun
Paylaştığım yaşam suyum
Parmakları önce içimde yarımdı
Doğunca elimi tuttu sımsıkı
Sandım ki; hiç bırakmayacak
Benim O’nu sardığım gibi kopmayacak
Geceleri örterken üstünü
Bilir mi ki dedim, O’na feda ettiğim ömrümü
Bilmez hiçbir çocuk kendi büyüsünü
O’nu sevmenin büyüklüğünü....

1 yorum:

Adsız dedi ki...

güzel