ACTION MAN’ in SEVABI

Hani şu fiyatı yirmi liradan, kırk-elli liraya kadar çıkan pahalı oyuncak Action Man.
Şahsen, ben almıyorum oğluma bu oyuncak adamdan, alamıyorum. Etrafımda da birçok aile biliyorum bu oyuncaklardan alamayan. Hatta özel günler harici başka oyuncak da alamayan aileler bunlar.
Fakat dün gece bu çocuklar için bir sürpriz oldu. Ablamın çok yakın arkadaşı Semra, (onun oğlu şanslı çocuklardan), oğlunun odasını toplamış ve artık oynamadığı Action Man, puzzle, araba vs. çeşit çeşit oyuncakları toplayıp, bir koli hazırlamış. Hepsi de sağlam olan bu oyuncakları verebileceğimiz çocuk var mı, diye sorarak bize gönderdi. Bir çocuk değil, çocuklar var, dedik.
Duyduğumuz andan itibaren ablam ve ben çok heyecanlandık. Hemen kimlere verebiliriz diye düşünmeye başladık. Hayatları boyunca belki de hiç Action Man göremiyecek olan çocukları seçtik.
Akşam işten gelince oturdum kolinin başına. Yanımda boş poşetler, üzerlerine isimlerini yazdım.
Sonra kime, ne uygunsa koydum içlerine:

Enes , 10 yaşında. Action Man ve 2 adet puzzle yerleşti onun poşetine. Küçük parçalı puzzle seçtim ona,yaşı gereği yapabilir diye. (Öğretmeni ödev verdiğinden, hep hikaye kitaplarını okuyor, puzzle gibi ince, sabır işini de sever herhalde. Ben de ara sıra hediye olarak kitap alıyordum ona. Akıllı, ağırbaşlılığı yanında, sırf kitap okuma alışkanlığı bile onu sevmeme sebeptir.)

Ömer, 5 yaşında. Action Man yanında ona da puzzle verdim. Anasınıfı çağında puzzle , dikkati toplamak için önemli bir oyuncak. Yapması lazım. Kendinden büyük 2 ablası daha olduğundan, Kızma Birader’i de onların torbaya attım. Annesine telefon açtık, gelip aldı. Ömer’i bilmem ama annesinin gözleri parladı sevinçten.

Büşra, 5yaşında, Sıla da 4. İkiz gibiler bu kız kardeşler. Kızlara göre biraz araştırdık; koliden bir oyuncak Ev çıktı. Bir de mikadan küçük küçük parçalar; koltuk, masaya benzer şeyler. Evcilik oynarken ideal. Yanlarına puzzle da ekledim tabi (dikkat yaşı önemli). Annesi teşekkür ederken, onlar oyuncak evi
çıkarmışlardı bile poşetten.

Yasin, 9 yaşında. Action Man ile beraber araba yarış pistini o kaptı. Poşeti götürdüğümde kendisi evde yoktu; bisiklete binmeye gitmiş, tiyatronun önüne. Fakat annesi ile babası ondan daha sevinçli ve heyecanlı. Araba yarış pistini kurup, çağırdılar beni, görmem için. Yasin geldiğinde, hazır görsün, ona sürpriz olsun, dediler. Ailenin heyecanı daha çok duygulandırdı beni.

Eren, 4 yaşında, abisi Ahmet 6. Action Man ikisine de ayrıldı. Puzzle ve arabalardan birkaç tane de.
Çok yakın arkadaşımın evlatlığı diyebilirim Eren için. Çocuk sevgisini onunla yaşıyor. Bayramlarda giydirir, kışın paltolarını alır (Action Man gibi lüx oyuncağa sıra gelmiyor tabi). Onlara ayırdığım oyuncakların müjdesini de arkadaşıma verdim telefonda. Sesindeki –onlar adına duyduğu- minnettarlık,mutluluk hissediliyordu.

Bu yazdıklarım, sadece benim uzanabildiğim çocuklar, birkaç tane de ablamın verdikleri var. Tek bir evden çıkan oyuncaklarla o kadar çok çocuk sebeplendi, o kadar da çok aile sevindi ki...
Bugünkü iyilik öyle huzur verdi ki bana anlatamam. Sadece sebep olup, aracılık yaptığım halde.
Çocukların gözlerindeki mutluluğu görmek bana nasip oldu.

Ama Semra ve oğlunun kazancı, maddiyatla ölçülemez herhalde. Üç ayların içindeyiz ve onların Allah katında yüceldiklerine inanıyorum. İşledikleri sevap, mutlu gözlerdeki, çocuk gülücüklerine dönüştü bu gece.

Teşekkürler Semra ve onun iyi kalpli, biricik oğlu Yiğit.

Umuyor ve diliyorum ki, bu gece ki sevinç, size daha büyük iyilikler, sevinçler getirsin.

Çocuk gülücükleriyle dolu bir dünyada,
Sevgi ile kalın.