29 Şubat 2008 Cuma

İNSANA YATIRIM YAPMAK (SEVGİDEN GEÇER)

Yeni açılmasına rağmen bu özel sitem; uzun zamandır yazamıyorum sayfama.


Hastalıklarla uğraşıyorum bu ara. Dayıcım çok ciddi bir ameliyat geçiriyor. Akciğer kanseri olduğunu anladı 6 ay önce. Ve bugün kaburgasına yapışmış olan kisti alacaklar, 14 saatlik bir ameliyat ile. Aslında acıtasyona yer vermek istemiyorum yazımda. Ben daha çok manevi duygular, dostluklar adına yazmak istiyorum. Vakitsizlikten yazamıyorum gibi başladım söze ama şu saatlerde dayım ameliyatta ve ben çalışamıyorum iş’te. Aklım onda veya onunla ilgili şeyler yazmakta. Aslında konuşamadıklarımızı kağıda dökmekte. Yazmak için ilham arıyor insan. İlhamsa hem sevinçte, hem üzüntüde, hem belirsizlikte, hem elle tutulur bir şeyde...


Dayımın hastalığı maalesef günümüzün vebası ve çok masraflısı. Elimizdeki bütün imkanlar kemoterapi aşamasında tükendi. Ve % 70-75 görülen iyileşme onu ameliyat aşamasına getirdi.


Ömrünü uzatabileceğini söyledikleri ameliyatı olmak çok istedi. Umut insana her zorluğu yaptırıyor, hele ki bu yaşamak umudu olursa...


Maalesef biz de, hani çoğu kez bilgisayarımıza gelen ama bizim doğru olduğuna inanamadığımız mailler gibi yardım kampanyasına başvurduk.


Ve ‘damlaya damlaya göl olur’ atasözünü yaşayarak öğrendik, kanıtladık.


Duyarlı davranan arkadaşlarımıza, maddi yardım yapan veya yapamasalar da, manevi desteklerini hep yanımda hissettirenlere sonsuz teşekkürler.


Sadece bu ameliyat mevzuunda değil, ‘hayatımın ikinci bölümünü yaşıyorum’ diyerek, sıfırdan başladığım İstanbul’a tekrar dönüş hikayemde de, dostluklarını bana hissettiren gönül insanlarına da teşekkürler.


Sıfırdan başlıyorum dediysem, sadece maddi anlamda demek istedim. Yoksa benim her şeyim var: Ailem, dostlarım ve biricik oğlum.


Bu zor günlerimde kendime bir deyim buldum ve çok hoşuma giderek kullanıyorum :

Ben insana yatırım yapmışım’ diyorum.


Cebim parayla dolmuş, onu hoş sohbetiyle yiyebileceğim sevdiklerim yanımda yoksa, hiçbir tadı yok. Ben tek başıma yemek yemeği de sevmem, yalnız gezmeyi de. Hiç konuşmadan seyredilse de sinema, çıkışta yorum yapacağım bir arkadaş isterim yanımda. İçini dökeceğin birileri veya sana içini dökenler olacak ki etrafında, hayat anlam kazansın. Sıkıntıların içinde şişip, seni patlatmasın kendi kabuğunda. Sen konuştukça rahatlar, hafiflersin; dinledikçe yanındakilere sevgini hissettirirsin.


İnsana yatırımlarınız artsın ki, sevgi zengini olun. İnsanları seven, hayatı sever. Hastalıkları varsa da yaşama sevinci ile onları yener.


Hayat paylaştıkça güzel ve tadında.

Yalnız kalırsan yaşıyorum deme dünyada’.






Hiç yorum yok: